مطالعه تنوع ژنتیکی جمعیت ماهی راشگو معمولی (eleutheronema tetradactylum) در خلیج فارس و دریای عمان به روش توالی یابی ژن ۲۸s rrna

در این مطالعه ساختار ژنتیکی جمعیت ماهی راشگو معمولی در خلیج فارس و دریای عمان با استفاده از روش تعیین توالی مورد بررسی قرار گرفت.  به این منظور، 41 نمونه از چهار منطقه خوزستان، بوشهر، بندرعباس و سیستان و بلوچستان جمع آوری شد.  dna با استفاده از روش فنل- کلروفرم استخراج گردید.  آغازگرهای جلودار و برگشتی جهت تکثیر ژن rrna  s 28 ماهی راشگو طراحی شدند.  واکنش زنجیره ای پلیمراز (pcr) بر روی dna استخراجی انجام شد.  نمونه ها به صورت یک طرفه تعیین توالی شده و پس از همترازی توالی ها، آنالیز توسط بسته های نرم افزاری ver3.5, dnasp ver5 arlequin و mega ver4 انجام گردید.  بیشترین تعداد و تنوع هاپلوتیپی ونوکلئوتیدی در جمعیت بندرعباس مشاهده شدند و کمترین مقدار شاخص های مذکور در جمعیت بوشهر ثبت گردیدند.  بیشترین فاصله ژنتیکی بین جمعیت بوشهر و بندر عباس (29/0) و کمترین بین بوشهر و چابهار (صفر) مشاهده گردید.  واگرایی جمعیتی بین جمعیت های خوزستان و چابهار بیشترین مقداربود (71/0) و بین جمعیت های بوشهر و چابهار کمترین مقدار (05/0) بدست آمد.  فراوانی هاپلوتیپ ها بین جمعیت های بوشهر و بندرعباس (37/12)، همچنین بوشهر و خوزستان (94/7) معنی دار بود.  تعداد و تنوع هاپلوتیپ های بین جمعیت ها نیز محاسبه شد و بیشترین مقدار بین جمعیت های خوزستان و بندرعباس و کمترین بین بوشهر و چابهار ثبت گردید.  بر اساس تجزیه و تحلیل های حاصل، می توان عنوان نمود که جمعیت بوشهر از جمعیت های قدیمی محسوب می شود لذا به ثبات ژنتیکی رسیده است اما در دیگر جمعیت ها پویایی و ارتباط ژنتیکی درون و میان جمعیتی قابل قبولی دیده می شود.  با رسم درخت فیلوژنی به روش  نزدیک ترین همجواری (nj)، همه افراد جمعیت ها در یک کلاستر قرار گرفتند و در مقابل، برون گونه (out group) در کلاستری دیگرجای گرفت.